Bettnässen ist für viele Menschen ein Problem. Was sind ihre Ursachen? Welche Folgen kann das haben und an wen kann ich mich wenden, um Hilfe zu erhalten? Izabela Mader-Wołyńska, Kinderärztin von NZOZ „Twój Lekarz“, schreibt über Bettnässen.

Moczenie nocne to niekontrolowane oddawanie moczu w trakcie snu. Niekontrolowane znaczy niezależne od woli dziecka. Wśród dzieci z tą dolegliwością przeważają chłopcy. Wyróżniamy dwa rodzaje moczenia, w zależności czy problem pojawia się wyłącznie w trakcie snu, czy towarzyszą dodatkowe objawy w dzień jak: częstsze oddawanie moczu, naglące parcia, popuszczanie w ciągu dnia. Umiejętność oddawania moczu dziecko powinno osiągnąć do końca 5. roku życia. Jeśli jej nie posiada, oznacza to chorobę. Wbrew pozorom to spory problem – od 5 do 7 procent dzieci 7-letnich moczy się w nocy.

System kontroli

Uważa się, że moczenie nocne ma podłoże wieloczynnikowe. Jedną z przyczyn jest niewykształcony system kontroli. W dzień produkujemy prawidłowo ok. 80% dobowego moczu, a w nocy tylko 20%. Niedobór wazopresyny (hormon) powoduje, że pęcherz moczowy wypełnia się w nocy tak szybko jak w dzień i nie jesteśmy w stanie spokojnie przespać nocy. Wraz z wiekiem zwiększa się produkcja wazopresyny i problem moczenia ustępuje.

Podłoże psychologiczne?

Wbrew powszechnemu przekonaniu to nie jest choroba o podłożu psychologicznym, chociaż pewne sytuacje stresogenne (np. zmiana szkoły, przeprowadzka, narodziny dziecka, śmierć bliskiej osoby) mogą nasilać jej objawy. Długo trwające i nieleczone moczenie nocne powoduje niską samoocenę dziecka, zaburzenia emocjonalne, osłabienie wyników w szkole, a nawet izolację od grupy rówieśniczej.

Konieczna pomoc lekarza

Jednak w większości przypadków przyczyny mają charakter medyczny i aby je wykryć, konieczna jest wizyta u lekarza. Z moczenia nocnego można dziecko wyleczyć. Jednak zawsze należy najpierw wykluczyć istnienie chorób, które mogą wpływać na zaburzenie produkcji moczu i zaburzeń czynnościowych układu moczowego. W zależności od diagnozy wprowadza się odpowiednie leczenie, które skierowane jest na podstawową przyczynę, a nie na objaw, jakim jest moczenie. W terapii moczenia nocnego podstawą jest postępowanie behawioralne (czyli modyfikacja zachowań i odpowiednia motywacja) oraz leczenie farmakologiczne.