pneumonoki

Osoby starsze i przewlekle chore – to grupy ryzyka nie tylko w przypadku zagrożenia COVID-19. Ludzie z chorobami układu oddechowego i układu krążenia są szczególnie podatni na powikłania podczas infekcji spowodowanych przez wirusy grypy sezonowej i pneumokoki. O ile szczepienie przeciw grypie jest ostatnio zalecane powszechnie, o tyle wiedza o zagrożeniach związanych z pneumokokami pozostaje ograniczona. Placówki NZOZ Twój Lekarz dysponują szczepionkami przeciw pneumokokom. Na wszelkie pytania czekamy pod adresem szczepienia@localhost. Rezerwacja terminów szczepień ochronnych możliwa jest także za pośrednictwem infolinii 71 311 12 36.

Zachęcamy do lektury informacji o pneumokokach przygotowanej przez specjalistów Państwowego Zakładu Higieny w ramach projektu SZCZEPIENIA INFO. 

Zakażenia pneumokokowe wywołuje bakteria zwana pneumokokiem, która wytwarza otoczkę polisacharydową, warunkującą jej zjadliwość i występowanie objawów chorobowych. Spośród ponad 90 znanych typów pneumokoków, tylko niektóre są niebezpieczne dla człowieka. Nawet 60% dzieci uczęszczających do żłobka lub przedszkola jest nosicielami pneumokoków. Nosiciele nie mają objawów, ale zarażają inne osoby
wrażliwe na zakażenie, które mogą zachorować.

Objawy i powikłania

Najczęściej pneumokoki wywołują choroby dróg oddechowych, zapalenie ucha środkowego lub zatok i zapalenie płuc. Pneumokoki są najczęstszą przyczyną zapalenia ucha środkowego, które u niektórych dzieci kończy się niedosłuchem lub trwałą głuchotą. Bakterie mogą dostać się do krwi i wywołać zapalenie opon mózgowordzeniowych, sepsę (posocznicę) lub zapalenie płuc z bakteriemią. Jeżeli dochodzi do najcięższego scenariusza – wtargnięcia do miejsc prawidłowo jałowych i zajęcia narządów wewnętrznych (tak zwanej inwazyjnej choroby pneumokowej) wiele dzieci umiera albo ma trwałe uszkodzenia narządów, w szczególności mózgu.

Ile jest zakażeń pneumokokowych?

Na świecie co roku umiera ponad 1,5 mln osób z powodu zakażeń pneumokokowych, z tego ok. 1 mln z powodu zapaleń płuc. W Polsce lekarze zgłaszają tylko najcięższe przypadki choroby inwazyjnej, której rejestruje się ponad 600 przypadków rocznie. Ocenia się, że na pneumokokowe zapalenie płuc choruje co najmniej kilkanaście tysięcy osób, a na zapalenie ucha środkowego- kilkadziesiąt tysięcy.

Szczepionki przeciw pneumokokom

Dostępne są szczepionki skoniugowane i szczepionki polisacharydowe.
Szczepionki skoniugowane zawdzięczają swą nazwę nowoczesnej technologii przy zastosowaniu której powstały (połączenia polisacharydów wyizolowanych z bakterii z nośnikiem białkowym). Szczepionki te w zależności od liczby typów pneumokoków przed którymi chronią są dziesięcioskładnikowe (szczepionka PCV-10) lub 13-składnikowe (szczepionka PCV-13). Szczepionki polisacharydowe zawierają oczyszczone polisacharydy otoczkowe 23 typów pneumokoków.


Szczepionki skoniugowane są stosowane u dzieci od 6 tyg. ż. do 5 r.ż. (szczepionki PCV-10 i PCV-13) oraz u starszych dzieci, nastolatków i dorosłych (szczepionka PCV-13) i chronią przed zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, sepsą, bakteriemią, zapaleniem płuc oraz przed zapaleniem ucha wywoływanym przez typy pneumokoków zawartych w danej szczepionce. Szczepionki te wymagają podania 1-4 dawek, w zależności od wieku dziecka, mają wysoką sięgająca 90-100% skuteczność w zapobieganiu najcięższym zakażeniom wywołanych przez typy pneumokoka, które wchodzą w skład szczepionki.

Szczepionki polisacharydowe są stosowane u osób przewlekle chorych oraz osób starszych, w wieku powyżej 65 lat i chronią przed zapaleniem płuc oraz inwazyjną chorobą pneumokokową, głównie chorych z przewlekłymi chorobami układu oddechowego, układu krążenia oraz z zaburzeniami odporności. Szczepionki te mają skuteczność w ochronie przed inwazyjnymi zakażeniami na poziomie 50-80%.

Obowiązkowe (bezpłatne) szczepionki przeciw pneumokokom podawane są wszystkim dzieciom do 2 r.ż. urodzonym po 31.12.2016 roku. Podajemy szczepionkę skoniugowaną w schemacie uproszczonym 2+1. Dzieciom urodzonym do 31.12.2016 z grup wysokiego ryzyka ciężkiego przebiegu zakażenia (do 5 r.ż.) oraz urodzonym przedwcześnie, podajemy szczepionkę skoniugowaną w schemacie 3+1.

Szczepionki przeciw pneumokokom są zalecane (odpłatne) dzieciom powyżej 5 r.ż. i dorosłym należącym do grup ryzyka, np. z chorobami przewlekłymi z zaburzeniami odporności, uzależnieniem od alkoholu, palącym papierosy, podajemy: najpierw szczepionkę skoniugowaną PCV-13, a następnie po upływie 12 miesięcy, szczepionkę polisacharydową. Bezpieczeństwo. Skoniugowane i polisacharydowe szczepionki przeciw pneumokokom są bezpieczne i dobrze tolerowane. Po ich podaniu mogą wystąpić łagodne odczyny poszczepienne, takie jak zaczerwienienie, brzęk, wrażliwość na dotyk, ból w miejscu wstrzyknięcia. Niekiedy obserwuje się
gorączkę, rozdrażnienie, niespokojny sen, obniżenie łaknienia, wymioty, biegunkę i wysypkę.

Dlaczego warto się szczepić przeciw pneumokokom?


Szczepienia chronią małe dzieci przed bardzo niebezpiecznymi powikłaniami, które są częste z powodu powszechnego występowania zakażeń pneumokokowych. Wśród zaszczepionych dzieci do 2 lat obserwuje się mniejszą liczbę hospitalizacji z powodu pozaszpitalnego zapalenia płuc.

Wśród zaszczepionych obserwuje się mniejsza liczbę zapaleń ucha środkowego, wizyt lekarskich i terapii antybiotykowych oraz głuchoty. Powszechne szczepienia niemowląt, które są rezerwuarem pneumokoków, zapewniają pośrednią ochronę osobom starszym, u których bardzo niebezpieczne jest pneumokokowe zapalenie płuc i jego powikłania. Szczepienia zapobiegają rozwojowi oporności pneumokoków na antybiotyki.

ZDROWIE ZACZYNA SIĘ OD STÓP!

Często bolą Cię stopy? Indywidualne Wkładki Ortopedyczne (IWO) mogą być rozwiązaniem, które złagodzi Twoje dolegliwości. Na konsultacje i dobór wkładek zaprasza Pracownia Rehabilitacji NZOZ Twój Lekarz.

EUROPEJSKI DZIEŃ WIEDZY O ANTYBIOTYKACH

Listopad to czas, gdy infekcje sezonowe nasilają się, a pacjenci częściej szukają skutecznych sposobów na szybki powrót do zdrowia. Jednak Europejski Dzień Wiedzy o Antybiotykach, przypadający na 18 listopada, przypomina nam o potrzebie świadomego korzystania z antybiotyków.